In de laatste post op mijn vorige weblog, welke ik overgezet heb naar hier, had ik het over de moeilijke keuze na het afstuderen. Uiteindelijk heb ik na veel peinzen vlak voordat ik op vakantie ging mijn inschrijfformulieren voor de Master of Business Informatics aan de Universiteit Utrecht op de bus gedaan. Na twee geweldige vakanties naar de Balkan en Barcelona stond het nieuwe academische schooljaar voor de deur en werd ik voor de leeuwen gegooid.

Gekriebel

Eigenlijk had ik bij de eerste dagen van de introductie al een ‘slecht’ gevoel. Vooral de beweegredenen van het gros van de ‘nieuwe studenten’ staken me in het oog: “Ik heb al 4 jaar geprogrammeerd en wil nu wel eens wat anders doen” en “Ik wil leren hoe IT en business samen komen”. Bij deze uitspraken ging het bij mij gewoon jeuken. Ik wil juist nu eindelijk eens WEL programmeren en NIET ingaan op de samenkomst van IT en Business, dat heb ik de afgelopen vier jaar al gestudeerd namelijk. Naarmate de eerste week MBI voorbij kroop begon het (figuurlijk gesproken, wees niet bang) werkelijk overal te jeuken! Ik krabde me suf!

De keuze na de keuze (na de keuze)

Na de keuze om te gaan voor een universitaire opleiding vond ik het eigenlijk vervelend om het sprookje al zo kort na de start stop te zetten, maar toch moest het van mezelf. Het zat me niet lekker, ik voelde me niet op mijn plek en wilde simpelweg aan het werk. Het voelde dan ook als een grote opluchting toen ik op vrijdag 14 september om 08:45 uur voor de (nog gesloten) deur van de IB-Groep stond. Echter gaat er een wereld van tijd voor je open als je opeens niets meer te doen hebt: je stopt met studeren en moet op zoek naar werk. Klinkt als een nieuwe uitdaging, niet? Een nieuwe keuze stond me te wachten: de keuze voor een werkgever!

De zoektocht

Aangezien ik dus de software-ontwikkeling in wil na de ‘de-tour’ op de Uni, was het niet al te moeilijk om werkgevers te spotten die mijn interesse wekten. Een groot deel van de IT-bedrijven is weer op zoek naar mensen aangezien we ergens in de top van de conjunctuurgolf zitten, hetgeen het geen verkeerd moment maakt om op zoek te gaan naar een baan. In totaal heb ik tot op heden vier potentiële werkgevers gesproken en heb ik een aantal jaloerse huisgenoten om me heen die graag in een sector willen werken waar je qua werkgelegenheid gewoon goed zit. Overigens, ik ben op zoek naar een baan voor 32 uur. Dit aangezien ik vorige week als vennoot ben binnengetreden in het bedrijf van mattijs en jeroen: Voidwalkers!

Anywayz, de zoektocht naar een baan brengt ook wel weer wat nieuwtjes met zich mee. Zo werd ik bij verschillende werkgevers getest op persoonlijkheid en op analytische vaardigheden en doe ik voor het eerst ervaring op in besprekingen over salaris en secundaire arbeidsvoorwaarden. Alle sollicitaties gecombineerd met wat werk bij Voidwalkers staat garant voor een ‘niet-stereotype’ werkloze van 24 jaren jong.

Einde zoektocht?

Laat ik het er op houden dat het einde in zicht is. Ik wil het liefst op maandag 15 oktober bij mijn nieuwe werkgever beginnen. Het is dus voor mij de week van de keuze (alweer).