Na het uitspelen van Quake 4, hetgeen ik twee weken geleden maar eens heb gedaan, begon mijn zoektocht naar een nieuwe shooter om af en toe de agressie van me af te schieten. Niet dat ik nou zo agressief ben (in tegendeel), maar af en toe effe knallen blijft leuk. In mijn mini-zoektocht hebben twee spellen de revu gepasseerd: Enemy Territory - Quake Wars en Unreal Tournament 3. De eerste heb ik onder de loep genomen, de tweede naam heeft me sowieso al overtuigd van de leuke gameplay…

Beide games draaien onder Linux! Jazeker! Van ET:QW heb ik de demo kunnen downloaden, ook deze is voor het Linux platform uitgebracht en draaide in een handomdraai onder mijn trouwe Kubuntu configuratie. Alhoewel ik met mijn videokaart eigenlijk al niet meer tegen de systeemeisen aan kan boksen, heb ik toch de demo geprobeerd. Het spel draait op 800x600 redelijk vloeiend, maar om het maar netjes te zeggen: mijn oogjes worden niet bepaald gestreeld. Dat doet dus overigens niets af aan de game: dat heb ik dus aan mijn videokaart te danken.

Aangezien ik verhaallijnen in veel games totaal niet volg (en al helemaal niet in First Person Shooters), heb ik geen idee waar ik instap als ik na het configuren van ET:QW een internetgame instap. Ik voel me direct verloren, alsof ik na een lange tijd afgewezigheid in de online FPS gamescene als oud grijs mannetje met een waterpistool in een level wordt gekwakt. Quake Wars is niet zo maar een FPS: ondanks de (uiterst slecht verborgen) hint in de naam van het spel, zijn er niet al te veel overeenkomsten te bemerken met Quake 4. Ja ok, je speelt tegen of met de Strogg (aliens, geen Strut) zoals deze in Q4 ook te zien zijn, maar qua gameplay heeft het (goh wat raar) veel weg van Enemy Territory.

Nee, het is niet zo maar een FPS. Geen hersenloze shooter met om elke hoek een monster en een wapenarsenaal waar je U tegen zegt. De game is in mijn ervaring een mix van de oude Half Life : Team Fortress, Enemy Territory, een snufje Battlefield en dat allemaal onder de Quake engine als ik het goed heb. Je hebt in het spel twee ‘rassen’. De GDF (de aloude humans) en de Strogg. Binnen die rassen heb je de keuze uit een aantal ‘classes’. Deze classes zijn te vergelijken met de keuzes in de klassieke Team Fortress van vroegah, elke class heeft zo zijn specialiteit. In ET:QW heeft elke class ook zijn eigen objectives in het spel en samenwerking is broodnodig. Dat maakt het op zich wel leuk.

Of ik het leuk vind durf ik nog niet te zeggen: de eerste ervaringen met het spel zijn leuk omdat het nieuw is. Minder leuk is het omdat het niet zo lekker draait op mijn bak, dus een gedegen mening kan ik nog niet geven. Als ik echt weer wat nieuwe shooters wil spelen zal ik eerst wat verdiend geld in mijn pc moeten steken, maar mijn pc staat nou niet zo zeer ergens in de top 10 van mijn prioriteitenlijstje ;).